مشکلِ سیاست خارجی دولت‌های اصلاحات همیشه ثابت بوده:
. ایده‌آلیسمِ افراطی و اعتماد به نهادهای بین‌المللی مثل UN و بانک تجارت جهانی در دنیایی که با خشن‌ترین بُروزِ رئالیسم، یعنی قدرت نظامی و میلیتاریسم اداره می‌شه.
. گرایش مفرط به تبادل اقتصادی با غرب در حالیکه با اروپا و امریکا مرز مشترک نداریم و کشورهای اطرافمون از بهترین بازارهای جهان هستن که یعنی کشور برای توسعه هیچ احتیاجی به غرب و حتی شرقِ جهان نداره.
. قبولِ غیرطبیعی بودنِ برنامه هسته‌ای و امتیازدهی خوش‌بینانه و فراتر از نُرمِ بین‌الملل به غرب، با هدفِ ایجاد رضایت و کسب اعتماد، درحالیکه اساساً ما تخاصمی رو آغاز نکردیم و غرب بوده که ما رو پنجاه ساله تحریم کرده.
. انفعالِ عملی و کُندی در ایجاد مناسبات سیاسی و استراتژیک، مطابق با شرایط جدید منطقه‌ای و جهانی
نوید خوشنام
- ۰۳/۱۲/۲۰